Imieniny Dziadka

Weekend spędziłam w domu, z okazji imienin mojego ukochanego Dziadka - Józefa. Zawsze twierdziłam, że Dziadek, który po 50 latach małżeństwa wciąz przynosi Babci bukiety kwiatów bez okazji, jest mężczyzną mojego życia ;)
Jednak przede wszystkim jest dobrym, skromnym człowiekiem, sługą innych. Jemu i wszystkim dobrym, uczynnym ludziom, zwykłym "szaraczkom", których nie zauważam, piekarzom, stolarzom, pielęgniarkom i innym - dedykuję ten tekst.

Pan Józek

Do warsztatu stolarskiego

łatwo było trafić

Między pocztą a kościołem stał od wielu lat

Szli do niego by pogadać,

czasem – by się napić

Bo do niego droga była prosta jak on sam

Do stolarza każdy nosił

małomiasteczkowe troski
bo był jakby bardziej ludzki

a mniej „matko-boski”

W rękawicach nad robotą

swoją pochylony stale

był pan Józek ścianą płaczu

Mekką i konfesjonałem

Ref.     Tak to jakoś na tym świecie

            chyba wszystkie Józki mają

            że ich prawie nikt nie widzi

            za to wszyscy znają

            Zamiast błyszczeć, iskra dobra

            w ulic chowa się zaułkach

            lecz choć nigdzie jej nie widać ,

            każdy wie gdzie szukać.

Sam Pan Józek, stolarz majster

miał też swoją małą pasję:

obrabianie stołów szło mu jakoś lżej

Paląc fajkę mawiał zawsze

że przy stole trochę łatwiej

cztery nogi zniosą większy ciężar niźli dwie

Ref.     Tak to jakoś na tym świecie

            chyba wszystkie Józki mają

            że ich prawie nikt nie widzi

            za to wszyscy znają

            Zamiast błyszczeć, iskra dobra

            w ulic chowa się zaułkach

            lecz choć nigdzie jej nie widać ,

            każdy wie gdzie szukać